Bugün karanlık bi yoldayım önümü görmem zor artık
Seni görmem tek defalık,bahtım kapalı bir sandık
Banada verme selamlık,bu sayfa parçası yırtık
Rüzgar çaktı bi ıslık ve koptuk gerçeklerden kaçtık
Attığım her adımdaydı bana yüklenen iltifat
Gördüğün bu yanımdaydı kullanışlı irtibat
Ezdiğim her insanın kanı bozuktu yırtıp at
sarfettiğin sözlerin sonu gelirmi sigara yak..
Hayat sonu kader başı oynar bunun gözü kaşı
Akıttığın boş gözyaşı,sorsana kaderin kaç yaşı
Bağlı olduğun halatın koptu kayışı, vur taşı
Arkadan iş çevirmek yakışırmı, hayat anlayışı
Lanetim poyrazdı esti
Nefretim doymazdı sertti
Mutlulukta gitti bitti
Suçluluksa geldi geçti
Dinledim ve sonses açtım
Bekledim de geldi kaçtım
Özgürüm asilik saçtım
Korku yok gururlu taçtım
senki sonlanan biriydin pas tutmuş yüreğimin içinde
Görki bi-beyin sin sende his yoksunu biçimde
Vur ki hasar görsün bu kalp sarsılır bi şekilde
İşte buydu ölüm,sengidince alevlerle kaldım sefilce..
Bugün bilinmeyenler yarına benimdir bilirsin
Bütün görünmeyenler içindedir gizlersin
Nerde gösterdiin doğrular ölene kadar yalan dilin
maskeni çıkar at artık, sen aşağılık birisin
Son yokuşa tırmanırım ağır ağır kader sağır
Nihayetsiz bi yoldayım duymaz bağır,içine çek kahır
Ölü gibi yanlızlık biraz sabır,elimden tut çağır
İnsan yığıntıları gereksiz hepsi boş işlerle uğraşır
Konu: İnsan Yığıntıları 
Cuma Mart 12, 2010 2:01 pm
