CieM verse:
Her gece bıkmadım yazdım durmadım
Yüreğimde büyüyen ilhamı asla bırakmadım
Usanmadım ve uslanmadım ama hep kendimden kaçtım
Kalemi aldım ve kağıda vurdum kendime caiz kıldım
Bilmediğim doğrularla çıktığım yolumu aydınlattım
Suali sorulur defalarca nedensiz yargıların
Cevabı bulunur sonunda amansız kaygıların
Su misali akar ve durulur sonunda kuşkularım
Yine efkar doldum kustum kağıda, ağrıdı şakaklarım
Ama hiç bırakmadı beni defter kalem ve kelamım
Bıraksa da arkadan vuran kaypaklar, dost sandıklarım
Ahire miras bıraktım sözlerimi, bulacak veliahtlarım
Açılınca efsun gibi yayılacak ve serpilecek tohumlarım
BarF verse:
Ruhumuz çekiliyo bedenden yawaşça fark etmiyoruz bile
Son nefesimizi wericez seksen altı bin dört yüz saniyeden birinde
Ülkemin yüzde doksanının yanacağı yer gayyadır cehennemde
Bir Cuma kılmak yetmez cennete girmeye
Ayırmak gerek 24 saatten yarım saatini ahirete
Can çekişiyoruz sonsuz nimetler içinde
Dalalete düşmüşüz silkelenip gelmeliyiz kedimize
Dikkat edin güneş doğuyor artık batıdan
Sur^a üfleyecek yakında İsrafil ALEYHİS-SELAM
Toplanacak mahşer yerinde yedi ecdadı ile birlikte insan
Hesap başlayacak we pişman olacağız işte o an